Harbi Adana Ocakbaşı

Böyle bir mekân olmak suç mu? Kesinlikle değil. Tam tersi. Harbi’yi nasıl değerlendireceğimi düşündükçe aklıma ister istemez değerli Kebapçı Mesut geliyor. Lüks bir otelde yerleri var. Pırıl pırıl mekân. Kebap güzel. Ama dededen kalma çarşıdaki yerlerindeki yağlı ve kuyrukyağlı kebap daha güzel. Farklı müşteri kesimi, farklı beklentiler… Harbi çok iyi. Adana’da yediğim birçok kebaptan iyi ve modern Adana’nın İstanbul’daki başarılı temsilcisi. Mezeler olağanüstü değil ama özenli. Tabii ki Mahmut Usta düzeyi bir ciğer şiş İstanbul’da yok ama iyi ciğer var. Harbi’nin daha fazla çalışması ya da ciğer sunmaması lazım kanımca. Kaburga ise süper. Kuvvetle tavsiye edilir. Kuzunun budundan çıkan yağlıkara da çok iyi. Şu ana kadar hep kurularını yedim. İlk kez doğrusunu buldum. Adana kebap tam istediğim gibi pişmiş. Zırhla çekilmiş. Dokununca dağılmasından belli. Zırhla çekildiği için dışı pişmiş ve içi pembe. Bir şeyin yanlışına alışan insanlar doğrusunu kusurlu sanıyor. Etin dağılmasını birçok müşteri kusur sanıyormuş. Halbuki meziyet. Şiş köfte değil ki bu. Gerçek kebap.